من چگونه از توییتر استفاده می‌کنم؟

روز وبلاگ‌نویسی امسال کمی در بلاگستان فارسی جابه‌جا شد. امسال شاهد فعالیت کمتر وبلاگ‌نویسان در پوشش این مسئله بودیم و البته نمی‌توان مسئله مشغله کاری خیلی از وبلاگ‌نویسان را نادیده‌ گرفت و گفت که شما باید پوشش بدهید و امسال این عبارات.

به طور مثال من خودم امسال نتوانستم این مسئله را پوشش بدهم یا حتی در مورد چیز خاصی بنویسم. راستش را بخواهید فعلا زندگی کمی دشوار‌تر از گذشته شده‌ است و نمی‌توان خیلی به کارهای حاشیه پرداخت.

آرش زاد٬ امروز در وبلاگش به یاد بازی‌های وبلاگی قدیم موضوعی را مطرح کرد که باز هم وبلاگ‌نویسان مثل قبل در مورد یک موضوع بنویسند و یک قطار وبلاگی به یاد گذشته شکل بگیرد. در همین راستا من هم وارد این بازی شدم٬ اما ترجیح دادم که در وبلاگ شخصی خودم (اینجا) این مطلب را بنویسم تا در یک‌ ادمین. 

حالا٬ من چگونه از توییتر استفاده می‌کنم؟

راستش را بخواهید توییتر برای من از یک شبکه اجتماعی فراتر رفته‌است. من در توییتر دوستان فراوانی پیدا کرده‌ام٬ خیلی از روابطم تحت‌الشعاع توییتر و اینترکشن‌های توییتری بنا شده است. به همین جهت٬ سعی می‌کنم افرادی را که دنبال می‌کنم را بخوانم و توییت‌هایشان را از دست ندهم.

من هر روز صبح٬ حدود ساعت ۷:۳۰ که از خواب بیدار می‌شوم٬ سری به توییتر٬ فیس‌بوک و اینستاگرم می‌زنم تا توییت‌ها و استاتوس‌های دوستانم را از دست ندهم٬ این فرایند همزمان با فیدخوانی و صبحانه انجام می‌شود. پس از آن٬ ساعت کاری‌ام شروع می‌شود و تا حدود ساعت ۱۱ دست به شبکه‌های اجتماعی نمی‌زنم٬ در یک بریک ۱۵ دقیقه‌ای بعد از حدود ۲-۳ ساعت کار مفید٬ کمی توییت می‌کنم و پس از آن مجدد به کارم باز می‌گردم و پس از پایان ساعت کاری‌ام و با توجه به این که فعلا درس و مدرسه ندارم به کارهای مورد علاقه‌ام می‌رسم.

زمان‌هایی که در اتاقم هستم از Twitter for Mac برای فعالیت‌های شخصی‌ام و از اپلیکیشن TweetDeck برای مدیریت دیگر اکانت‌های توییترمان استفاده می‌کنم.

در خارج از منزل هم که Twitter for Android را ترجیح می‌دهم و از آن بر روی تبلت و موبایلم استفاده می‌کنم.

یک نکته در مورد روز وبلاگ‌نویسی:

راستی٬ در مورد روز وبلاگ‌نویسی کمی فکر کردم و ایده‌ای به ذهنم آمد. می‌خواهم از این به بعد در یک پست وبلاگ هر هفته مطالب خوبی که در وبلاگستان فارسی مشاهده می‌کنم را لینک کنم. شاید این حرکت باعث شد که برخی از وبلاگ‌های فارسی با کمک هرچند کوچک ما فعال‌تر شوند و بیشتر بنویسند.

البته این حرکت را دوست خوبم٬ علی نعمتی در وبلاگ گزاره‌ها برای مدت طولانی‌ای انجام می‌دهد و راستش را بخواهید همیشه به برنامه‌ریزی‌اش برای این مسئله غبطه می‌خورم :)

من هم لیست مطالب نوشته‌شده در این رابطه را در حد توانم در همین زیر لیست می‌کنم:

وبلاگ آرش زاد: بازی: من چطور از توییتر استفاده می‌کنم؟

وبلاگ سمانه نصیحت‌ کن: بازی: من چطور از توییتر استفاده می‌کنم؟

اردیبهشت تا لحظاتی دیگر

فروردین هم با تمام خوبی ها و بدی هایش تا لحظاتی دیگر به پایان میرسد. سال 92 را میتوانم سال انگیزه، سال هدف، سال شروع زندگی حرفه ای‌تر و .. نامگذاری کنم. اما حال وارد دومین ماه 92 شدیم، بهتر است تا بدانیم که در ماه جدید چه برنامه ای خواهیم داشت! اگر کمی مثل من در لحظات بحرانی از نظر درسی و کاری باشید میدانید که باید برای هر هفته، هر روز و هر ماه خود برنامه داشته باشید و هدف های مختص آن بازه زمانی تنظیم کنید.

من هم مثل دیگر فریلنسر ها آنچنان اهل کاملا طبق برنامه بودن نیستم! فکر میکنم کسانی که برای هر ثانیه زندگی خود برنامه خاصی دارند زندگی هیجان انگیزی ندارند، همه چیز از قبل در ذهنشان به تصویر کشیده شده است و اتفاق هیجان انگیزی در زندگی‌‍شان نمی‌افتد. البته این هم که ندانید که چه کاری قرار است انجام دهید هم خوب نیست، چون ضرر شوک های روحیی که رخ میدهد برایتان بیشتر از سود این مدل زندگی خواهد بود. من از واندرلیست برای برنامه ریزی‌ام استفاده میکنم و البته نحوه استفاده ام از این نرم افزار را هم در نوشته " چگونه کارهای خود را با واندرلیست سر و سامان دهیم؟ " توضیح داده‌ام.

در ارد‌بهشت، اهداف خودم را بیشتر بر پایه درس بنا میکنم تا بتوانم حداقل امتحانات نهایی که متاسفانه از 25ام شروع میشوند را به خوبی پشت سر بگذارم. در اردیبهشت برنامه خاصی برای یک‌ادمین داریم که چند روز دیگر آن را در یک ادمین معرفی میکنیم و البته روند نوشتن را کمی جدی‌تر میگیریم و هر 3 روز یک نوشته جدید آماده میکنیم. امیدوارم که دوستانمان در یک ادمین کمی بیشتر به دادم برسند و بیشتر کمک حالم باشند ( به در میگویم تا دیوار بشنود :D)

امیدوارم که در لحظات پایانی ماه آینده هم از اتفاقات خوبی که در این ماه افتاد بنویسم و نتیجه گیری خوبی داشته باشم.

به کجا چنین شتابان ؟

زندگی مثل یک موزیک با ریتم 6/8 در حال گذر است و فقط ما میدانیم که میگذرد ! اما به چه قیمتی ، خدا میداند ! اگر بخواهم از شرایط خودم در طی سال گذشته و البته سال آینده بگویم ، تنها میگویم که اینطوری نمیخواستم ، هرگز فکر نمیکردم که با این که کنکور دارم اما آنقدر کم درس بخوانم که امید خودم را برای رسیدن به دانشگاهی که میخواهم از دست بدهم. اما چه کنیم میگذرد ! یا حتی آنقدر درگیر کارهایم شوم که خیلی ها را فراموش کنم.

طی دو هفته گذشته با مشکلاتی روبرو بودم که آنقدر اعصابم را خورد کرده بودند که فرصت حتی لحظه ای خنده از ته دل را به من نمیدادند. هک شدن و مشکلات بعدش ، مشکلات با مدرسه ، دوستان و .. انگار تمامی مشکلات صبر کرده بودند تا در دو هفته گذشته بر روی سرم خراب شوند . گرچه حال به شرایط نسبتا ثابتی دست یافتم ، البته اگر بگذارند ! باعث شدم که یکی از دوستانم ناراحت شود اما خب برای خودش بود ، نمیخواهم ناراحتی بزرگتری در آینده نصیبش شود.

طی تصمیم جدیدی که گرفتم ، بنا شد که طبق برنامه راهبردی ( کانون ) الباقی دروس را بخوانم و درس های عقب مانده را بگذارم برای دوران طلایی(!) کنکور . گرچه میدانم آنقدر هم طبق برنامه بودن امکان پذیر نیست ، اما چه کنیم که آدمی به امید زنده است!

جشنواره امسال و نکات مثبت و منفی اش !

سلام

خیلی وقت نمیکنم که اینجا بنویسم ، اما میخوام در مورد جشنواره کمی بنویسم .

جشنواره وب امسال نسبت به سال های دیگه داره حرفه ای تر برگزار میشه ، چه از نظر تیمی که بر روری جشنواره کار میکنند و چه از نظر استقبال کاربران از این حرکت خوب.

اما به نظرم در جشنواره امسال ، جای دکمه skip در صفجه داوری بسیار خالی است ! از این نظر میگویم که شاید من با آن سایت مشکلی داشته باشم و نخواهم به آن امتیاز دهم ، اما به دلیل قول و وجدان کاریی که داریم ، نمیخوام الکی امتیاز بدم و میخوام بزارم دیگر داوران این کار رو انجام بدن . اما خب این دکمه نیست و مجبوریم یک بار دیگه بریم به صفحه داوری و دوباره شروع کنیم.

در بین وبسایت هایی که شرکت کرده اند ، وبسایت های خوبی نیز وجود دارد ، اما تعداد سایت هایی که واقعا صلاحیت شرکت در جشنواره را ندارند نیز زیاد است ! توقع داشتیم که در فرایند تایید سایت ها کمی بهتر عمل میشد و جلوی شرکت این همه سایت گاها زرد گرفته میشد. نمیخواهم بگویم که سایت هایی که تازه شروع کردند بد هستند و یا .. ، اکثر مشکلاتی که داریم افتتاح سایت ها فقط برای شرکت در جشنواره است و خب این از کیفیت جشنواره و داوری واقعی بین سایت هایی که واقعا میتوانند رقابت کنند ، می کاهد .

در فرایند داوری امسال خیلی بهتر عمل شده است و میتوان سایت ها را بر اساس آن چیزی که دارند رتبه بندی کرد ، یعنی یک سایت از لحاظ رابط کاربری خوب است اما محتوا نه . در سال های گذشته فقط میگفتیم که یک سایت خوب است یا نه ، اما امسال مشخص میکنیم که در کدام بخش ها خوب است و در کدام بخش ها ضعیف عمل کرده است . البته از برگزار کننده جشنواره میخواهم که پس از اتمام رای گیری ، امتیاز هایی که به سایت ها داده ایم را به مدیرانش نشان دهد تا ببینند در کدام بخش ها ضعیف عمل کرده اند و بیشتر بر روی آن قسمت ها کار کنند تا بخش هایی که شاید قوی بودند !

شروعی متفاوت

وبلاگ نویسی همیشه خوب بوده است ، مخصوصا زمانی که بشود آن رابه عنوان یک کار و یا سکوی پرتابی انتخاب کرد . حدود 2 سالی میشود که به صورت حرفه ای وبلاگ مینویسم (چه در جهت کسب درآمد و یا چه در جهت برندسازی) . اما هیچ وقت زمان به من اجازه ایجاد یک وبلاگ شخصی و نوشتن درد دل هایم و .. را نداد ، اما به لطف شرکت بیان این فضا ایجاد شد.  البته قبل از این بر روی دامنه .com مینوشتم که برایش مشکلی پیش آمد و ترجیح دادم تا از سرویس بلاگ که محصول شرکت بیان است استفاده کنم.

دوست دارم تا در این وبلاگ در رابطه با اتفاقاتی که در زندگیم میافتد ، توصیه ها ، تجارب و .. که تا به حال جایی ننوشته ام بنویسم و هر از چند گاهی به آنها سری بزنم تا ببینم که آیا خودم آنها را عملی کرده ام یا نه!